Kumai

Goeie beslissing om naar Pangkalan Bun te vliegen. 'smorgens om 7.50, en hij ging op tijd, fantstisch. Een vrouw gaf mij haar plaats inverband met mijn rugzak en ging naast mij zitten. Helemaal vn onder tot boven in een Djaballah. Zij gaf les op een zusteropleiding. We kwamen aan de praat over mannen en trouwen of toch maar een scholarship aanvragen in Engeland. Ik zei eerst de beurs vragen en tegelijkertijd naar de mannen kijken, we moesten zo lachen. Eerst de arabische mannen (dat is niets veel te conservatief)Ja, maar zij was naar Mekka geweest, zo'n goede sfeer, dat kan zei ik maar geen man zoeken daar. Uiteindelijk bleef er een keuze over een indiase man zoeken in Engeland. Wij waren het roerend eens. Je begrijpt de opmerkingen over mannen waren niet van de lucht, gieren van het lachen. Natuurlijk hebben wij ook serieus gepraat, maar daarbij hebben we niet zo gelachen. E-mails uitgewisseld omdat wij beide vonden dat er iets meer was dan een vluchtige ontmoeting. Kumai, een driedaagse Jungletocht afgesproken met weer hele aardige mensen, en zo heerlijk weer op een boot. Wij gaan de Urang Utangh zien en de Dayaks en tegen de helft van de prijs die hij er voor vroeg. Als je alleen gaat ben je duur uit, maar ik zei wachten tot er meer touristen komen en de prijs delen, en dat lukte.
Gisteren echt een dip maar nu weer helemaal aanweizg. Lieve goet Marja
d